پری صابری ، هنرمندی فراتر از صحنه
پری صابری، هرچند که من هیچ‌گاه فرصت حضور در کلاس‌های او را نداشتم، اما از همان ابتدا برای من یک الگوی برجسته و الهام‌بخش بود. او نه تنها یک هنرمند پرآوازه، بلکه زنی بود که توانست با آثارش پل‌هایی میان فرهنگ کهن و معاصر بسازد. برای من، پری صابری نمادی …
از توانایی یک زن ایرانی در عبور از مرزهای جغرافیایی و فرهنگی بود. او با نگاهی عمیق و جهانی، فرهنگ غنی ایران را به دنیا معرفی کرد و با تئاترهایش نشان داد که هنر می‌تواند هم‌زمان مدرن و ریشه‌دار در تاریخ باشد.
صابری با اجرای نمایش‌هایی چون "شمس پرنده" و "اسطوره سیاوش"، عشق و ارتباط عمیقش با ادبیات کهن ایران را به نمایش گذاشت. او به‌خوبی توانست داستان‌های کهن را با حساسیت‌های مدرن پیوند دهد و آثاری خلق کند که تماشاگران ایرانی و غیرایرانی را به تأمل واداشت. او همچنین در نمایشنامه‌هایش درباره زندگی و آثار شاعران معاصر همچون فروغ فرخزاد و سهراب سپهری، نگاه عمیقی به احساسات و تجربه‌های انسانی ارائه کرد. این نمایش‌ها برای من بسیار الهام‌بخش بودند و هر بار که آن‌ها را تماشا می‌کردم، احساس می‌کردم که بیشتر با فرهنگ و تاریخ خودم آشنا می‌شوم.
یکی از دلایل عمده‌ای که او برایم اهمیت داشت، جایگاه جهانی‌اش بود. او جوایز متعددی دریافت کرد، از جمله نشان "شوالیه" از دولت فرانسه، که تأییدی بر تأثیر او در عرصه جهانی بود. این افتخارات نه تنها برای او، بلکه برای تمامی زنان و هنرمندان ایرانی یک افتخار محسوب می‌شود و نشان می‌دهد که چگونه می‌توان با هنر، مرزها را شکست و فرهنگ را فراتر از مرزهای ملی به نمایش گذاشت.
هرچند در کلاس‌های او حضور نداشتم، اما آثارش برایم همچون کلاس‌های زنده‌ای بودند که از آن‌ها درس‌های زیادی آموختم. او به من نشان داد که هنر تئاتر، ابزاری قدرتمند برای بیان پیچیدگی‌های انسانی است و با هر اثرش به من یادآوری کرد که هنر، همیشه از دل فرهنگ و تجربه‌های انسانی زاده می‌شود.